دوست محمد خان بارکزایی (بارکزهی) فرزند علی محمدخان بارکزایی پسر رستم خان پسر محراب خان سردار ناحیه سراوان بود. مادرش خواهر حاجی نواب خان بلیده ای بود و حاجی نواب خان پدر حاج کریم بخش سعیدی نماینده مردم سراوان در دوره های بیست و دوم و سوم مجلس شورای ملی بود

قدرت یافتن

بهرام خان عموی دوست محمد خان ایرانشهر و بمپور را در جنگ با طایفه نارویی ضمیمه حکومت سراوان کرد و در جنگ با قوای اعزامی حکومت مرکزی قاجار قلعه ناصریه را نیز در دست گرفت و مرکز حکومت خود قرارداد. پس از مرگ بهرام خان, دوست محمد خان جانشین عمویش گردید
جنگ با دولت مرکزی

استقرار قدرت رضاشاه پای قشون شرق به فرماندهی امیر لشکر امان اله خان جهانبانی را به بلوچستان گشود. قشونی به سرکردگی سرهنگ محمد نخجوان جهت دستگیری دوست محمد خان عازم منطقه می شود. دوست محمد خان خواست دولت مرکزی مبنی بر تسلیم را حتی در قبال وعده سمت استانداری نیز نمی‌پذیرد. در 1306 خودش در ایرانشهر و پدر و برادرش میر نونوشیروان در سراوان از قوای دولتی شکست می خورند و به سرباز عقب نشینی می کنند.
پایان کار

با دریافت تامین و تسلیم روانه تهران می شود. رضا شاه به پاس ایستادگی اش در برابر قوای انگلیس در تهران تحت مراقبت نگه اش می دارد. او از امتیازات بیشتری نسبت به سایر سران تبعیدی ایلات مانند حق گردش و شکار در اطراف تهران و حمل اسلحه برخوردار است.دوست محمدخان خسته از اقامت در تهران وبه تحریک اطرافیان خویش برای فرارآجودان مراقب اش رابه قتل می رساند وخودروی مراقبش را بر می دارد و با همراهان می گریزد. اماپس از طی مسافتی خودرو بنزین تمام میکند ودر ادامه راه با پای پیاده دستگیر محاکمه ودرنهایت اعدام می شود.
پدر و برادرش به خونخواهی او با قوای حکومت مرکزی درگیر می شوند در جنگ با قوای دولتی به فرماندهی سرگرد اسکندر در سرباز در 1307 شکست می خورند و به بلوچستان انگلیس (بلوچستان پاکستان فعلی) می گریزند و تا رضاشاه بر سر قدرت بود باز نمی‌گردند.