ساعت 9صبح هفدهم بهمن ماه سال 1357 بود که مردم زاهدان برای اعلام از حمایت از اولین دولت موقت جمهوری اسلامی که به دستور حضرت امام(ره) مهندس بازرگان مامور تشکیل آن شده بود درمقابل حسینیه رضوی ومسجد امام زمان(عج) واقع درخیابان امام(ره)یا پهلوی سابق تجمع وراهپیمایی حمایتی خودرا آغاز کردند.

 

رهبری راهپیمایی برعهده روحانیت ازجمله مرحوم آیت الله کفعمی امام جمعه آنزمان زاهدان بود به همین دلیل مکررا مردم به حفظ آرامش وهمکاری با نیروهای انتظامات مردمی سفارش ودعوت میشدند.

 

راهپیمایی باآرامش مسیر خیابان شهید بهشتی ومهران آنزمان رابه سمت چهار راه مصطفی خمینی ویاشاه سابق راطی کرد وچون وارد خیابان مصطفی خمینی به سمت خیابان آزادی(شاهپور سابق) شدند ازطریق بلندگوها اعلام گردید گروه های طرفدارشاه که توسط شهربانی سازماندهی شده درکوچه های منشعب به خیابان مصطفی خمینی مستقر تامزاحمت هایی رابرای مردم انقلابی فراهم سازند .

 

راهپیمایی بافشردگی وگستردگی ادامه پیداکرد و زنجیر انتظامات دوطرفه مخصوصاً برای بانوان انقلابی محکمتر ومنظم تر پوشش داده شد ، خوب یادمه رادیو و تلویزیون هم فیلمبرداری میکرد، از کوچه های منتهی به خیابان توسط افراد معلوم الحال سنگ پرانی وچماق زنی به سوی تظاهرکنندگان صورت میگرفت ولی نیروهای پلیس شاه که همگام تظاهرات کنندگان بودند دربرابر اعمال زشت چماقداران هیچ عکس العملی  ازخود نشان نمی دادند ، این درحالی بود که با سنگ پراکنی چماقداران بسیاری از جوانان مسئول حفاظت انقلابیون مرتباًبصورت سطحی زخمی میشدند.

 

تا اینکه بالاخره ابتدای صفوف راهپیمایی به چهارراه مصطفی و شریعتی(داورپناه سابق) رسید ، دراین هنگام تعدادی سیمرغ سوار وتویوتا سوار که قبلا توسط نیروهای امنیتی آنزمان تدارک دیده شده بودند بدون توجه به حضور صفوف راهپیمایی باسرعت بالا ازروی جمعیت عبور ومتواری شدند. 

 

دراین حادثه که تعداد زیادی ازمردم مجروح شدندکه جراحت شهید تیمور مرادقلی اولین شهید انقلاب درزاهدان بسیار شدید بود،بهمین دلیل ایشان به سرعت توسط مردم  به بیمارستان منتقل متاسفانه درمان روی این شهید بزرگوار مؤثر واقع نشد وسردارتیمور مرادقلی به هدفش نائل و به لقاءالله پیوستند.

 

راهپیمایی دراین روز وبرغم وقوع چنین حادثه خونینی ادامه پیدا کرد ودر مسجد جامع بیانیه پایانی قرائت گردید.