مبارز انقلابی جانباز ابراهیم مرادقلی در روستای دولت آباد زابل به دنیا آمد . دوره دبستان را در همان روستا و دوره راهنمایی را در مدرسه دکتر معین زاهدان گذراند . در ایام نوجوانی در راهپیمائیها ، مراسمات و جلسات همراه  بزرگان فامیل شرکت می کند .

      از خاطرات آن روزها چنین می گوید : "تعداد طرفداران رژیم ستم شاهی در زاهدان بیشتر بود بعدها کم کم به تعداد انقلابیون افزوده شد . منزل ما در محدوده ای واقع که شاهد حرکات گروه های موافق و مخالف نظام ستم شاهی بودیم در خیابان آزادی محدوده فلکه کشاورز طرفداران رژیم که تعدادشان زیاد بود شعار می دادند بیل و کلنگ و تیشه خمینی شاه نمیشه و ما در مقابلشان قرار گرفته می گفتیم بیل و کلنگ و تیشه خمینی برنده میشه . طرفداران شاه سوار برسیمرغ ها و با در دست داشتن بیل و کلنگ و چماق به ما حمله کردند در این میان سنگی به سرم اصابت کرد و خون از سرم سرازیر شد همانطور خودم را به داروخانه رساندم چون پول نداشتم کاری برمن نکردند . موتورسواری من را متوجه و به درمانگاهی که داخل کوچه پشت سازمان انتقال خون فعلی بود رساند آنجا یک دکتر پاکستانی بود من را درمان کرد و پولی هم نگرفت . اوج نوجوانی را شبها تا 1و 2 شب دنبال لاستیک بودیم که در سطح شهر آتش بزنیم . حال و هوای خاصی حکمفرمابود." 

     ایشان در شهریور سال 1365 به خدمت مقدس سربازی اعزام می شود دوره آموزشی را در پادگان سر آسیاب کرمان مشغول گذراندن بود تا اینکه 11 نفر از افراد قوی هیکل و شجاع و نترس را که ایشان هم در بین آنها بود بعنوان تیربارچی انتخاب و به اهواز انتقال می نمایند پس از آموزش مجدد در منطقه خرمال بین اهواز و خرمشهر در گردان 762 تکاور که فاصله این گردان با عراقی ها حدود 200 متر بود بکارگیری می شود .پس از 45 روز خدمت در آنجا مجروح و در بیمارستان صحرایی اهواز ، بیمارستان شهید نواب صفوی و بیمارستان 501و 503 ارتش بستری و پس از بهبودی از خدمت سربازی مرخص می شوند .

     حاج ابراهیم مفتخر به 30 درصد جانبازی است ، ارادت خاصی به حضرت امام و مقام معظم رهبری دارند ، حضرت آقا را خیلی دوست دارند می گوید هر جا لازم باشد جان فدایی رهبرم هستم  "از او به یک اشاره از ما به سر دویدن "می گوید نگاه ما به حضرت آقا است که پرچم در دست ایشان است نه اینکه باد به کدام سو می وزد آن طرف بریم  .